“Die vuurvlinder, de korhoen, de veldleeuwerik en de grutto, dat zijn de kanaries in de kolenmijn.”
Biodiversiteit. Zo’n woord dat je veel te vaak hoort, zonder echt te begrijpen wat het betekent. Tenminste, dat is bij mij zo. Iets met natuur, bloemen, bijen, de miertjes en piertjes, maar verder… Voor mij reden om hier eens iets dieper in te duiken en proberen te begrijpen waarom juist dit nu zo belangrijk is. Ik sprak erover met Arend Spijker , emeritus boswachter en een groot kenner van de natuur in Nederland. Op een wat grijze vrijdagochtend rij ik naar Ommen. Ik ontmoet Arend thuis en we zitten aan de keukentafel met een kop koffie. Arend had als jongen al de droom om boswachter te worden, is dit ook geworden en heeft jaren voor Staatsbosbeheer gewerkt. Nu is hij gepensioneerd, maar dat woord bevalt hem niet zo, want zijn kennis en vooral passie voor de natuur is voor hem geen baan maar meer een levenswijze. Daarom emeritus, net als een dominee of hoogleraar, want hij houdt zich nog steeds bezig met natuurprojecten in het Vechtdal. De verandering van de natuur in Nederland D...