Genoeg is genoeg! Wij zijn het zat!

Stilaan werd ik deze week steeds bozer. Een soort woede die begint als teleurstelling, zich omzet naar frustratie en daarna eindigt in ongeloof.

De gebeurtenissen in Tuindorp waren voor mij de bron van deze boosheid. De gemeente Coevorden wilde 14 minderjarige meisjes die zijn gevlucht uit hun land opvangen in een leegstand pand. De bewoners van de buurt waren het daar allerminst mee eens. Ze waren bezorgd over onveilige situaties, overlast en het gebrek aan woningen. Zorgen die terecht kunnen zijn en waarover je als gemeente en inwoners altijd in gesprek moet gaan. Zeker wanneer het vertrouwen van mensen in de overheid een deuk heeft opgelopen en ze geen gehoor vinden bij overheden die er juist voor de samenleving moeten zijn.

Dat mensen een protest laten horen om aandacht te vragen voor een gesprek om die gevoelens van onveiligheid te willen bespreken, daar kan ik nog een heel eind in meekomen. Dat mensen een handtekeningactie organiseren en daarmee naar de gemeente stappen, dat is prima vorm om een gezamenlijke zorg kracht bij te zetten. En zelfs het neerzetten van borden met teksten om vreedzaam maar duidelijk je zorg te uiten, zelfs dat kan nodig zijn.

Maar daar bleef het deze week in Tuindorp niet bij. Daar leken een aantal buurtbewoners en relschoppers van buiten maar één doel te hebben: de gemeente en de andere bewoners net zo lang intimideren totdat ze het plan zouden intrekken. Dus avond na avond rellen, een auto en meerdere aanhangers in de fik en het creëren van een onhoudbare situatie waar zelfs de ME aan te pas moest komen. En dat allemaal vanuit de bezorgdheid van ‘onveiligheid’ of mogelijke ‘overlast’ die 14 minderjarige vluchtelingen zouden kunnen aanrichten.

In Drenthe is noaberschap geen modewoord. Respect is niet iets wat je moet verdienen, maar is een beginsel. En gemeenschapszin is niet iets van vroeger, maar vind je in alle dorpen en buurten terug. Maar is er ook een grens waarbij je geen respect, tolerantie of noaberschap meer kunt hebben voor wat er gebeurt, wat er wordt gezegd of voor een ander? Voor mij ligt die grens heel ver weg, maar deze week is die in Tuindorp met intimidatie, rellen en geweld ruim overschreden.

Respect heb ik overigens wel voor burgemeester Renze Bergsma. Het plan van de gemeente gaat niet door. Ik kan me zijn dubbele gevoel heel goed begrijpen, dit schuurt aan alle kanten. Toch vind ik dat hij het juiste besluit heeft genomen. Hij heeft er vandaag voor gekozen om 14 minderjarige meisjes te beschermen tegen overlast, onveiligheid en mogelijk geweld…

Inmiddels lijkt de rust weer teruggekeerd te zijn. Maar eind goed al goed is het zeker niet. De oplossing heb ik ook niet, maar ik zag een lichtpunt: een plaatsnaambord van Coevorden met een bord eronder "waar iedereen welkom is". Verder zijn voor het asociale gedrag, de rellen en onveiligheid twee uitspraken helemaal waar: We zijn het zat! Genoeg is genoeg!